Tekst pochodzi z numeru 2 (2/1999) czasopisma Anyten Mlek. All rights reserved.
Varsłownik Języka Polskiego
Część I
Piotr Traczyk

Ponieważ po pierwszym wydaniu varsłownika poza spodziewanymi licznymi pochwałami i wyrazami uznania dotarły do mnie również głosy krytyki, chciałem tym razem na wstępie postawić parę spraw jasno:

Po pierwsze - przeczę jakobym kiedykolwiek wypowiedział twierdzenie, że niniejszy varsłownik jest najlepszym ze wszystkich możliwych varsłowników. Jestem w pełni świadom niedociągnięć i poprawiam je w miarę upływu czasu.

Po drugie - język, który pragnąłem przybliżyć czytelnikowi pisząc ten varsłownik jest językiem żywym i ciągle ewoluującym. W związku z ciągle trwającymi badaniami zawartość varsłownika jest ciągle uzupełniana i uściślana.

Po trzecie - konstrukcja przedmowy po trzy wiersze w akapicie nie ma żadnego znaczenia symbolicznego i wynika raczej z mojej wrodzonej niezdolności do wodolejstwa - mimo usilnych starań nie potrafię spłodzić więcej.

Po trzecie a) - tak, poprzedni akapit został dopisany w celu zwiększenia objętości przedmowy, żeby wyglądała poważniej. Uważny czytelnik być może dostrzegł, że ten akapit również nie wnosi nic nowego i spełnia podobną funkcję.

Chciałem przy okazji podziękować wszystkim którzy pomogli mi w przygotowaniu tego varsłownika. Konstruktywna krytyka została uwzględniona, a wypowiedzi w stylu: "kiepskie, nie czytam dalej" zignorowane.

Postanowiłem nie wymieniać wszystkich, którym należą się podziękowania, z obawy przed tymi, których wymienić zapomniałbym lub nie chciałoby mi się. Zamiast tego gorąco pozdrawiam wszystkich vartowników.

A teraz do rzeczy czyli do varsłownika.

akvarela technika malarska popularna w kręgach vartowników pod koniec XX w. Uznawana była za jedyny sposób na uwiecznienie vary poprzez przeniesienie jej na płótno. Najwybitniejszy artysta, tego prądu to Zygmunt Guta. Niektórzy badacze uważają, że były to dwie osoby o pseudonimach Zygmunt i Guta. Jak dotąd nie udało się tej hipotezy wykluczyć ani wystarczająco potwierdzić.

akvarium techn. specjalny pojemnik w którym utrzymywany jest stan nievarzkości. Stosowany najczęściej do ochrony przed zvarciami varystorów.

antykvartiat sklep w którym można kupić książki związane tematycznie z varą. Niektóre antykvariaty prowadzą również skup tovaru.

avaria nagłe, zazwyczaj nieoczekiwane pojawienie się vary.

bavarka napój powstały przez zmieszanie herbaty z krowim mlekiem. Wbrew pozorom nie ma z varą nic wspólnego i trafił do niniejszego varsłownika przypadkiem.

brovar napój którym vartownik leczy varę. Nie zawsze skuteczny, w skrajnych przypadkach powoduje avarie, choć nie ma gvarancji.

bulvar potoczna nazwa legendarnej ulicy Varszawy gdzie mieściła się spółka "Heniek & Józek" wypiekająca chlebek i słynąca z tovaru najlepszej jakości.

czvartek dzień tygodnia poświęcony pamięci o vartownikach. Zwyczajowo obowiązuje tego dnia post od brovarów.

drypa zob. vara. Występuje również w grzecznościowej formie pożegnania "dobrej drypy!".

drypić wykonywać jakąś czynność z miernym skutkiem.

folvark gospodarswo wiejskie nastawione na produkcję varzyw.

gvar lekki varkot.

gvara rodzaj dialektu zrozumiałego dla vartowników. Używany bywa zarówno na varcie, jak i poza nią.

gvarancja nieuchronne wystąpienie vary. Rychła avaria.

gvardia specjalna jednostka militarna zajmująca się ochroną konwojów z kvarcem, poza tym znana jako atrakcja otvarć.

gvardzista członek gvardii.

invariant mat. element macierzowy tensora vary w przestrzeni Hilberta niezmienniczy ze względu na lokalnie ciągłe zmiany varty. Teoria invariantów została stworzona w XX wieku przez grupkę varszawskich matematyków i stanowi obecnie ważny dział rachunku variacyjnego.

kvarantanna przymusowe odosobnienie nadmiernie varznej osoby.

kvarc minerał o dużej vartości. W muzeum w Varszawie znajduje się legendarny kryształ o vartości 330MVt (tyle co 10 ton varzyw)

kvarta ludowa nazwa, oznacza około 4kg varzyw.

kvarki fiz. kwanty vary (dodatni i ujemny), elementarne cząstki o masie 12,3 GeV i spinie 3, teoretycznie przewidziane jako bozony pojawiające się w wyniku wprowadzenia nieabelowej symetrii cechowania SU(2) w VFT (Vara Field Theory). Doświadczalnie zaobserwowane w 1999r.