|
Panie,
obdarz mnie
zdolno¶ci± uk³adania zdañ d³ugich, których
linia jak
zwykle od oddechu do oddechu wydaje
siê lini± rozpiêt± jak
wisz±ce mosty jak têcza alfa i omega
oceanu
Panie,
obdarz
mnie si± i zrêczno¶ci± tych, którzy
buduj± zdania
d³ugie roz³o¿yste jak d±b pojemne
jak wielka dolina, aby
mie¶ci³y siê w nich ¶wiaty, cienie
¶wiatów, ¶wiaty z
marzenia
a tak¿e aby zdanie g³ówne panowa³o pewnie nad
podrzêdnymi
kontrolowa³o ich bieg zawi³y ale wyrazisty jak
basso continuo
trwa³o niewzruszenie nad ruchem
elementów, aby przyci±ga³o je jak
j±dro przyci±ga
elektrony si³± niewidzialnych praw grawitacji
o zdanie
d³ugie tedy modlê siê zdanie lepione w mozole
rozleg³e tak by
w ka¿dym z nich znalaz³o siê lustrzane
odbicie katedry,
wielkie oratorium, tryptyk
a tak¿e zwierzêta
potê¿ne i
ma³e, dworce kolejowe, serce przepe³nione ¿alem
przepa¶ci
skalne i bruzdê losu w doni
|