Przeprowadzono pomiary reakcji 7Be(n,alfa) oraz 7Be(n,p) w szerokim zakresie energii neutronów przy drugim kanale eksperymentalnym urządzenia n_TOF w CERN. Obie reakcje mają znaczenie dla wyjaśnienia od dawna nierozwiązanego Kosmologicznego Problemu Litu dotyczącego Pierwotnej Nukleosyntezy. Bardzo wysoka aktywność właściwa 7Be czyni te pomiary szczególnie trudnymi. Przekrój czynny reakcji 7Be(n,alfa) zmierzono po raz pierwszy w szerokim zakresie energii neutronów wskazując na konieczność modyfikacji danych dotyczących tej reakcji przy obliczeniach Pierwotnej Nukleosyntezy.
room 1.01, Pasteura 5 at 10:15

prof. Krzysztof P. Rykaczewski (ORNL Physics Division, Oak Ridge, Tennessee, USA)
Ponad 50 jąder superciężkich zostało odkryte w ciągu ostatnich 15 lat wśród produktów reakcji fuzji pomiędzy radioaktywnymi aktynowcami oraz jonami 48Ca [1,2]. Własności tych nowych nuklidów wskazują, że dotarliśmy do tzw. “Wyspy Stabilności”. Badania te przyniosły też odkrycia kilku nowych pierwiastków, które niedawno otrzymały wstępne nazwy i symbole np. tennessine (Ts) dla liczby atomowej 117.Eksperymenty prowadzone w Dubnej we współpracy Rosja-USA w okresie 2014-2016 miały na celu lepsze określenie położenia Wyspy Stabilności oraz połączenie jej ze znanymi wcześniej nuklidami o niższych liczbach atomowych. Jak poprzednio, w tych badaniach używano tarcz z radioaktywnych materiałów otrzymanych z Oak Ridge (Tennessee), ostatnio 240Pu [3] oraz 249,250,251Cf [4]. W tych eksperymentach z użyciem dubieńskiego gazowego separatora jąder odrzutu używano również nowego układu detekcji najcięższych jąder i ich rozpadów zbudowanego w Oak Ridge. Ten nowy układ detektorów z cyfrowym systemem zbierania danych został rozwinięty we współpracy z R. Grzywaczem (UTK), K. Miernikiem (ORNL, IFD) oraz N. Brewer’em (ORNL).W referacie przedstawię ostatnie wyniki dotychczasowych eksperymentów współpracy Rosja-USA, jak również plany na przyszłość związane z budową tzw. Fabryki Jąder Superciężkich w Dubnej oraz otrzymania wysokowzbogaconego izotopu 251Cf w USA. W szczególności, podzielę się pomysłem zbadania reakcji pomiędzy wiązką 58Fe i tarczą 251Cf, która być może pozwoli odkryć jądro 308124 (i nowy pierwiastek Z=124). Nuklid 308124 zawiera 184 neutrony czyli przewidywana od 50 lat następną magiczną liczbę neutronów. Rozpad alfa 308124 powinien pozwolić na zaobserwowanie dwóch następnych nowych pierwiastków, Z=122 oraz Z=120, przed dotarciem do znanego obszaru Wyspy Stabilności [5].
Support through US DOE Contract DE-AC05-00OR22725 is acknowledged.
[1] Yu. Ts. Oganessian and K.P. Rykaczewski, Physics Today, 68, no.8, 2015, p.32.
[2] Yu. Ts. Oganessian and V.K. Utyonkov, Rep. Prog. Phys. 78, 2015, 036301.
[3] V. K. Utyonkov i in., Phys. Rev. C 92, 2015, 034609.
[4] J. R. Roberto et al., Nucl. Phys. A 944, 2015, 99.
[5] K.P. Rykaczewski, Nobel Symposium 160, Scania, Szwecja, maj 2016.
Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów, Pasteura 5A, sala A at 12:15

prof. Anatoli Afanasjev (Mississipi State University, USA)
Relativistic description of finite nuclei is based on Dirac equation; this leads to the formulation of covariant density functional theory (CDFT). Within the CDFT the nucleus is described as a system of nucleons which interact via the exchange of several types of mesons. In my talk I will focus on recent advances within the CDFT framework. These are related to the description of single-particle and collective degrees of freedom and their interplay. I will consider the impact of (quasi)particle-vibration coupling on physical observables and its interference with effective tensor force. The role of collective phenomena will be exemplified by fission and rotation of nuclei. I will also present some results related to global description of finite nuclei and related theoretical uncertainties. In conclusion, the lessons learned from these studies will be summarized.