W literaturze spotykamy wiele różnych koncepcji super-rozmaitości. Pomijając szczegóły, są dwa kompletnie różne podejścia. Pierwsze, "snopowe", polegające na zastąpieniu algebry funkcji gładkich natradycyjnej rozmaitości $Z/2Z$-gradowaną algebrą przez dołączenie elementów antykomutujących. Drugie polega na zdefiniowaniu super-rozmaitości jako zbioru z pewną dodatkową strukturą(atlasem), bardzo podobnie jak w tradycyjnej geometrii. Okazuje się, że obie koncepcje mogą być w dużej mierze stosowane zamiennie (rezultat z "Two approaches to supermanifolds", M.Batchelor), a nieco dokładniej kategorie gradowanych rozmaitości (wprowadzonych przez B.Kostanta) i DeWitta $H^infty$ super-rozmaitości są równoważne.Na seminarium omówię powyższy wynik oraz podam kilka kanonicznych przykładów super-rozmaitości
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Włodzimierz Jelonek (Politechnika Krakowska)
Podajemy klasyfikacje zwartych, jednospójnych rozmaitości kaehlerowskich (M,g,J) z quasi-stałą homolorficzną krzywizną sekcyjną przy założeniu dim(M)>4.Są to rozmaitości, których holomorficzna krzywizna sekcyjna R(X,JX,JX,X), gdzie X jest jednostkowym wektorem stycznym do M, zależy tylko od punktu x i długości rzutu ortogonalnego wektora X na ustaloną, zespoloną liniową wiązka D zawartą w TM. Pokazujemy, ze jeśli D nie jest trywialna, to M jest holomorficzna wiazką nad przestrzenią rzutową CP^n z włóknem CP^1.Wiązka D okazuje się całkowalną dystrybucją styczną do włókien CP^1 wiązki. Metoda dowodu polega na wykazaniu istnienia na M pola Killinga ze specjalnym potencjałem Kaehlera-Ricciego, a następnie na skorzystaniu z twierdzenia Derdzinskiego-Mashlera, klasyfikującego zwarte rozmaitości kaehlerowskie dopuszczające pola Killinga ze specjalnym potencjałem Kaehlera-Ricciego, i pokazaniu, ze jedynymi takimi rozmaitościami z quasi-stałą krzywizną holomorficzną są wiązki nad przestrzenia rzutowa CP^n z włóknem CP^1, które są projektywizacją potęgi wiązki tautologicznej nad CP^n. Podajemy rownież zastosowania pól Killinga ze specjalnym potencjałem Kaehlera-Ricciego przy częściowej klasyfikacji zwartych, hermitowskich rozmaitości Graya.
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Adam Sawicki (CFT PAN)
W 1966 roku Marc Kac zadał słynne pytanie „ Can one hear the shape of a drum?”. Od tego czasu czyniono próby zarówno rekonstrukcji kształtu na podstawie widma jak i szukano metody konstrukcji obiektów izospektralnych. W końcu lat 90 Smilansky przeformułował pytanie Kaca w kontekście tzw. grafów kwantowych. W czasie seminarium zaprezentuje metodę konstrukcji izospektralnych grafów kwantowych opartą na teorii reprezentacji grup oraz przedstawię kilka prostych przykładów jej zastosowania.
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Marcin Marciniak (Uniwersytet Gdański)
Celem wykładu jest omówienie kilku problemów dotyczących klasyfikacji odwzorowań dodatnich. W pierwszej kolejności pokażemy, że owa klasyfikacja może być zredukowana do opisu punktów eksponowanych stożka odwzorowań dodatnich, następnie opiszemy klasę znanych punktów eksponowanych. Ponadto omówimy własności dodatnich odwzorowań ekstremalnych związane z zachowaniem rzędu. Na koniec sformułujemy częściowe rozwiązania problemów Robertsona i Osaki dotyczących szczególnych własności dodatnich odwzorowań ekstremalnych.
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Andrzej Dragan (IFT)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

(IFT)
Teorie Yanga-Millsa odgrywają znaczącą rolę we współczesnej fizyce będąc podstawą Modelu Standardowego cząstek elementarnych. Z punktu widzenia geometrii są one związane z wiązkami głównymi: przestrzeń konfiguracyjna tych teorii jest przestrzenią koneksji na wiązce głównej. W trakcie referatu zostanie przedstawiona konstrukcja tzw. działania czyli funkcjonału na przestrzeni koneksji określającego dynamikę teorii, następnie z działania zostaną wyprowadzone równania Yanga-Millsa. Jako przykład zastosowania tych teorii zostanie zaprezentowany tzw. mechanizm Higgsa na przykładzie modelu oddziaływań elektrosłabych.
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Andrzej Okołów (IFT)
Teorie Yanga-Millsa odgrywają znaczącą rolę we współczesnej fizyce będąc podstawą Modelu Standardowego cząstek elementarnych. Z punktu widzenia geometrii są one związane z wiązkami głównymi: przestrzeń konfiguracyjna tych teorii jest przestrzenią koneksji na wiązce głównej. W trakcie referatu zostanie przedstawiona konstrukcja tzw. działania czyli funkcjonału na przestrzeni koneksji określającego dynamikę teorii, następnie z działania zostaną wyprowadzone równania Yanga-Millsa. Jako przykład zastosowania tych teorii zostanie zaprezentowany tzw. mechanizm Higgsa na przykładzie modelu oddziaływań elektrosłabych.
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Paweł Walczak (UŁ)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Witold Respondek (INSA de Rouen)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Witold Respondek (INSA de Rouen)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Alexei Kotov (University of Luxembourg)
A short introduction to nonlinear sigma-models will be given.The theory will be illustrated by some important examples whichinclude the Poisson sigma model and its generalizations as a part of theAKSZ (Aleksandrov-Kontsevich-Schwarz-Zaboronsky) approach.
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Wojciech Kryński (IM PAN)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Piotr MORMUL (IM UW)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Paweł URBAŃSKI (KMMF)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Bronislaw JAKUBCZYK Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Marek Kuś (CFT PAN)
Zapraszamy do sali 106 IM PAN, ul. Śniadeckich 8, Ip o godzinie 14:15

Halina Frankowska (CNRS)
This talk is devoted to the Bolza optimal control problem under state constraints. We shall discuss necessary optimality conditions and provide some geometric conditions guaranteeing their normality. We also show how they can be applied to investigate regularity of optimal trajectories and of adjoint variables, as well as existence of optimal solutions to problems with Lagrangians not satisfying the Tonelli growth condition.