• << Main page

• * * * (kiedy budzę się...)
• o przymykaniu drzwi
• album wspomnień
• * * * (moje wiersze stały się procesem wykreślania...)
• * * * (rzadko wchodzę do tego pokoju...)
• * * * (słowa w gardle ugrzęzły...)
• * * * (i dokąd jutro skłamię...)
• * * * (mam głowę pełną kamieni...)
• * * * (obudzony z nocnego koszmaru...)
• jesień vi
• * * * (czytam twoje dłonie...)
• * * * (zaczynam chyba rozumieć...)
• * * * (krążymy wokół pojęć...)
• hic et nunc
• modlitwa ii
• * * * (ja jedna z wielu niewolnic...)
• * * * (pochodzę ze świata który przestał istnieć...)
• pierwszy listopada
• erotyk współczesny
• maskarada
• * * * (słowa których nie ma...)
• ʻāqibat
• * * * (bez tego co było...)
• * * * (по улицам...)
• * * * (w rytmie поездов...)
• * * * (całki po sensach...)
• wtajemniczenie
• uśmiech kota
• stan próżni
• astronomy
• 2k
• * * * (martwy las...)
• der vögelhändler
• niedziela
• * * * (oscylacje...)
• la destination
• gorzkie owoce
• jesień

Jesień

                    Adasiowi Gąsiewiczowi

Nadchodzi melancholia jesienna,
A razem z nią bolesna codzienność.
W moim umyśle chmura ciemna
I niepokoju duszy bezsenność.

Od braku celu ciągle uciekam
W zwykłego trwania złudne płomyki,
Z dookreśleniem dążeń mych zwlekam,
Choć w sercu, we śnie, wciąż słyszę krzyki.

Bądź, kiedy najdzie ta chwila dziwna,
Która przelewa na papier myśli,
Poczucie braku, niepokój życia,
Wtedy, czasami, śmierć mi się przyśni.

I tak wciąż krążę, wciąż w zawieszeniu,
Ni to w tęsknocie, ni to w cierpieniu,
Jesiennym krajobrazem dysząc,
Marzę, zatapiam się, i piszę.


(30 września 1999)